Bijna vertrekken
Blijf op de hoogte en volg Aafke
14 Augustus 2015 | Nederland, Grootebroek
Nog 10 dagen en dan is het zo ver. Om 9.15 's ochtends vertrekt mijn vliegtuig naar New York. Ik heb er ontzettend veel zin in. Misschien ben ik al een beetje begonnen met het inpakken van mijn koffer. Ik kan er niks aan doen, kan gewoon niet wachten. Misschien is het handig om mijn hele Amerika avontuur van te voren te vertellen.
Ik wou al heel lang naar de verenigde staten toe, niet voor een korte vakantie maar er gewoon een tijd te verblijven. Een jaar geleden nam mijn vader me dan ook voor twee weken mee om mij te laten zien hoe Amerika echt is. Dat maakte mijn verlangen om er tijdelijk te wonen alleen nog maar groter. Heel het internet heb ik afgezocht voor mogelijkheden om naar de VS te gaan. Uiteindelijk kwam ik uit bij Au Pair. Ergens halverwege 2014 had ik mijn keuze voor een organisatie gemaakt en begon ik zoetjes aan dingen in te vullen in mijn persoonlijke pagina. Toen kreeg ik tot mijn stomme verbazing ineens een email van die organisatie met de vraag of ik het pakket wou boeken. Toen werd het wel heel echt en na een paar dagen toch maar het pakket gekocht. Maar ik moest referenties hebben en daar had ik er niet genoeg van, dus hup ik vragen aan de groepsleider van mijn jeugdgroep bij mijn kerk of ik bij hun mocht oppassen. En dat mocht. (Daar heb ik echt geen spijt van gehad, niet alleen omdat het mij de mogelijkheid gaf om naar de VS te gaan als Au Pair, maar ook omdat het een geweldig gezin is dat ik zeker ga missen. Enorm lieve ouders en schatten van kinderen.)
Uiteindelijk had ik, begin 2015, eindelijk de hele papiermolen bij elkaar en kon ik het opsturen naar de organisatie. Ik moest op gesprek komen, wat natuurlijk lekker aan de andere kant van het land was. De bedoeling was dat ik tijdens de reis voor mijn examens ging leren want die had ik een week later. Daar kwam alleen weinig van terecht, misschien door gebrek aan motivatie. Ik weet het niet. Gelukkig kreeg ik te horen dat het goed was en een kleine aanpassing, wat precies op de eerste dag van mijn vakantie werd gemeld waardoor ik twee weken moest wachten om het op te lossen, later werd ik op de lijst geplaatst voor matching.
Ik stond nog geen 24 uur op die matching site en ik had al bericht van een gezin., maar helaas, na een leuk skype gesprek kozen zij toch voor een ander meisje. Een week later werd ik weer gemaild door een gezin, midden in mijn vakantie in Duitsland, waar ik al zoekend naar Wifi probeerde met die mensen te skypen. Ook zij kozen voor een ander meisje. Bij terugkomst in Nederland had ik weer mail van een gezin, deze keer een met 5 kinderen. Ik heb hun gemaild, maar zij hebben mijn nooit meer terug gemaild.
Toen werd ik op een vrijdag weer gemaild door een gezin en we spraken af om de volgende dag om 7 uur mijn tijd, 9 uur hun tijd te skypen. Ik zat om 7 uur te wachten, maar er kwam niemand online. Een half uur later bedacht ik me ineens dat 7 uur mijn tijd 10 uur hun tijd is. We zaten dus allebei op andere tijden te wachten. Dan kan je lang wachten. Snel een email gestuurd en diezelfde avond nog om 11 uur mijn tijd toch gebeld via skype. Niet alleen met haar, maar ook met de beide jongens. Zondagochtend stuurde ik hun een berichtje dat ik het erg leuk vond en zij voor mij nog een mogelijk gastgezin waren. Zondagavond kreeg ik het antwoord, met de vraag of ik hun Au Pair wou worden. Vertrekdatum, 29 dagen later. Oftewel haast geboden.
Zo snel mogelijk heb ik alle dingen proberen te regelen die komen kijken bij 13 maanden Nederland verlaten. Ook ben ik begonnen met het visum, wat onmogelijk leek. De eerstvolgende interviewdatum was namelijk 3 dagen na vertrek. Dat is een beetje te laat. Na ervoor gebeden te hebben was er ineens ook de datum 12 augustus, ruim op tijd voor vertrek en zonder extra kosten. (En Ik zeg u: Bidt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en u zal opengedaan worden. Want een ieder, die bidt, ontvangt en wie zoekt, vindt en wie klopt, hem zal opengedaan worden. Lucas 11:9,10)
Bij het consulaat is mijn visumaanvraag goedgekeurd en nu wacht ik op mijn paspoort dat terug gestuurd wordt. Dan kan ik pas echt gaan. Morgen heb ik mijn laatste werkdag, daarna heb ik volgende week lekker vrij. Heerlijk rustig mijn kamer goed uitzoeken en mijn koffer inpakken, terwijl de dagen in Nederland rustig aftellen en mijn enthousiasme steeds groter wordt.
Liefs Aafke
Ik wou al heel lang naar de verenigde staten toe, niet voor een korte vakantie maar er gewoon een tijd te verblijven. Een jaar geleden nam mijn vader me dan ook voor twee weken mee om mij te laten zien hoe Amerika echt is. Dat maakte mijn verlangen om er tijdelijk te wonen alleen nog maar groter. Heel het internet heb ik afgezocht voor mogelijkheden om naar de VS te gaan. Uiteindelijk kwam ik uit bij Au Pair. Ergens halverwege 2014 had ik mijn keuze voor een organisatie gemaakt en begon ik zoetjes aan dingen in te vullen in mijn persoonlijke pagina. Toen kreeg ik tot mijn stomme verbazing ineens een email van die organisatie met de vraag of ik het pakket wou boeken. Toen werd het wel heel echt en na een paar dagen toch maar het pakket gekocht. Maar ik moest referenties hebben en daar had ik er niet genoeg van, dus hup ik vragen aan de groepsleider van mijn jeugdgroep bij mijn kerk of ik bij hun mocht oppassen. En dat mocht. (Daar heb ik echt geen spijt van gehad, niet alleen omdat het mij de mogelijkheid gaf om naar de VS te gaan als Au Pair, maar ook omdat het een geweldig gezin is dat ik zeker ga missen. Enorm lieve ouders en schatten van kinderen.)
Uiteindelijk had ik, begin 2015, eindelijk de hele papiermolen bij elkaar en kon ik het opsturen naar de organisatie. Ik moest op gesprek komen, wat natuurlijk lekker aan de andere kant van het land was. De bedoeling was dat ik tijdens de reis voor mijn examens ging leren want die had ik een week later. Daar kwam alleen weinig van terecht, misschien door gebrek aan motivatie. Ik weet het niet. Gelukkig kreeg ik te horen dat het goed was en een kleine aanpassing, wat precies op de eerste dag van mijn vakantie werd gemeld waardoor ik twee weken moest wachten om het op te lossen, later werd ik op de lijst geplaatst voor matching.
Ik stond nog geen 24 uur op die matching site en ik had al bericht van een gezin., maar helaas, na een leuk skype gesprek kozen zij toch voor een ander meisje. Een week later werd ik weer gemaild door een gezin, midden in mijn vakantie in Duitsland, waar ik al zoekend naar Wifi probeerde met die mensen te skypen. Ook zij kozen voor een ander meisje. Bij terugkomst in Nederland had ik weer mail van een gezin, deze keer een met 5 kinderen. Ik heb hun gemaild, maar zij hebben mijn nooit meer terug gemaild.
Toen werd ik op een vrijdag weer gemaild door een gezin en we spraken af om de volgende dag om 7 uur mijn tijd, 9 uur hun tijd te skypen. Ik zat om 7 uur te wachten, maar er kwam niemand online. Een half uur later bedacht ik me ineens dat 7 uur mijn tijd 10 uur hun tijd is. We zaten dus allebei op andere tijden te wachten. Dan kan je lang wachten. Snel een email gestuurd en diezelfde avond nog om 11 uur mijn tijd toch gebeld via skype. Niet alleen met haar, maar ook met de beide jongens. Zondagochtend stuurde ik hun een berichtje dat ik het erg leuk vond en zij voor mij nog een mogelijk gastgezin waren. Zondagavond kreeg ik het antwoord, met de vraag of ik hun Au Pair wou worden. Vertrekdatum, 29 dagen later. Oftewel haast geboden.
Zo snel mogelijk heb ik alle dingen proberen te regelen die komen kijken bij 13 maanden Nederland verlaten. Ook ben ik begonnen met het visum, wat onmogelijk leek. De eerstvolgende interviewdatum was namelijk 3 dagen na vertrek. Dat is een beetje te laat. Na ervoor gebeden te hebben was er ineens ook de datum 12 augustus, ruim op tijd voor vertrek en zonder extra kosten. (En Ik zeg u: Bidt en u zal gegeven worden; zoekt en gij zult vinden; klopt en u zal opengedaan worden. Want een ieder, die bidt, ontvangt en wie zoekt, vindt en wie klopt, hem zal opengedaan worden. Lucas 11:9,10)
Bij het consulaat is mijn visumaanvraag goedgekeurd en nu wacht ik op mijn paspoort dat terug gestuurd wordt. Dan kan ik pas echt gaan. Morgen heb ik mijn laatste werkdag, daarna heb ik volgende week lekker vrij. Heerlijk rustig mijn kamer goed uitzoeken en mijn koffer inpakken, terwijl de dagen in Nederland rustig aftellen en mijn enthousiasme steeds groter wordt.
Liefs Aafke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
