Nog steeds in Amerika
Door: Aafke
Blijf op de hoogte en volg Aafke
18 Februari 2016 | Verenigde Staten, Lafayette
Het is ontzettend lang geleden dat ik voor het laatst een verslag heb geschreven. De laatste was net na Halloween, nu is het alweer halverwege februari. Oeps. Daar zit een tijdje tussen. Hier is in de tussentijd ook al heel wat gebeurd. Maar alleen maar leuke en positieve dingen. Zo had ik thanksgivingdinner bij mensen uit mijn kerk. Ohja, dat dinner begint dus al om 12 uur 's middags. Die had ik niet zien aankomen, maar dat schijnt heel normaal te zijn. Kerst was ook heel gezellig, maar wel raar. Zo vierde ik kerst bij de familie van mijn vriend, maar zelf was hij er niet. Hij moest de maanden december en januari weg voor zijn werk. Sinterklaas heb ik niet gevierd hier. Dat doe ik volgend jaar wel weer. Met oud en nieuw moest ik werken, maar ze hebben hier geen vuurwerk met oud en nieuw. Dus om twaalf uur was het rustig. Ik heb afgeteld met mijn ouders en zes uur later keken we naar New York, waarna we elkaar een gelukkig 2016 wensten en de jongens naar bed gingen.
In de maand januari gebeurde er niet veel bijzonders. De jongens gingen weer naar school na de kerstvakantie en we pakte de normale routine weer op.
1 februari was een dag waar ik heel lang naar had uitgekeken. Dan zou eindelijk mijn vriend weer thuiskomen. 's Ochtend hem van het vliegveld gehaald en we konden de hele dag samen doorbrengen. Als ik iets niet snap van de Amerikaanse cultuur, of waarom er nu weer een nationale feestdag is, dan legt hij mij dat uit. En ze hebben hier nogal veel nationale feestdagen. Afgelopen vrijdag was Lincoln's birthday en maandag was Presidentsday. Wat daar nou precies de bedoeling van is, blijft mij onduidelijk, maar het levert wel weer twee vrije dagen op.
Dit verslag was een beetje kort, ondanks het feit dat het over de afgelopen drie maanden gaat. Er gebeurd hier ook niet zoveel bijzonders. We hebben nu een routine ontwikkeld en de meeste dingen zijn normaal geworden. Ik heb het zo naar mijn zin dat we aan het kijken zijn of ik nog een jaar kan blijven.
In de maand januari gebeurde er niet veel bijzonders. De jongens gingen weer naar school na de kerstvakantie en we pakte de normale routine weer op.
1 februari was een dag waar ik heel lang naar had uitgekeken. Dan zou eindelijk mijn vriend weer thuiskomen. 's Ochtend hem van het vliegveld gehaald en we konden de hele dag samen doorbrengen. Als ik iets niet snap van de Amerikaanse cultuur, of waarom er nu weer een nationale feestdag is, dan legt hij mij dat uit. En ze hebben hier nogal veel nationale feestdagen. Afgelopen vrijdag was Lincoln's birthday en maandag was Presidentsday. Wat daar nou precies de bedoeling van is, blijft mij onduidelijk, maar het levert wel weer twee vrije dagen op.
Dit verslag was een beetje kort, ondanks het feit dat het over de afgelopen drie maanden gaat. Er gebeurd hier ook niet zoveel bijzonders. We hebben nu een routine ontwikkeld en de meeste dingen zijn normaal geworden. Ik heb het zo naar mijn zin dat we aan het kijken zijn of ik nog een jaar kan blijven.
-
04 April 2017 - 13:55
Maureen:
Hoi hoi,
Het is alweer heel lang geleden dat je hier op hebt geschreven zie ik en ik zag je naam toevallig vandaag voorbij komen. Weet niet of je het je nog herinnert, maar ik heb je geinterviewd en ik ben benieuwd hoe het nou met je gaat? :) Ben je nog steeds id vs?
groetjes
Maureen -
04 April 2017 - 21:44
Aafke:
Hoi Maureen,
Ja, ik herinner me het interview en jou nog wel. Dat was bijna twee jaar geleden. Ik ben inderdaad nog steeds in de VS, maar niet meer als Au Pair. Op het moment dat ik dit stukje schreef, leek het er nog op dat ik mijn verblijf bij de host family met een jaar zou verlengen, maar omdat mijn gastmoeder haar baan was verloren en moeite had om een nieuwe te vinden, kreeg ik begin mei 2016 te horen dat ze zouden stoppen met het hebben van Au Pairs en dat ik mijn jaar dus niet kon verlengen. Samen met mijn vriend heb ik toen besloten om niet opzoek te gaan naar een nieuw gastgezin. Twee dagen later kreeg hij te horen dat hij drie maanden weg moest, weer voor training. Hij zou dan terugkomen, wanneer mijn visum al verlopen was. Om te voorkomen dat ik hier illegaal zou zijn, besloten we al voordat hij weg ging te trouwen, meer dan een jaar eerder dan waar we eerst aan dachten. Mijn gastgezin, en vooral mijn gastmoeder, vonden het heel leuk. Op 26 mei 2016 zijn we getrouwd en vervolgens een week lekker op huwelijksreis geweest. Nadat ik stopte met het werken als Au Pair ben ik bij mijn schooonouders ingetrokken, terwijl mijn man nog weg was voor training. De drie maanden erna hebben we in een hotel gewoond, terwijl hij zijn training afmaakte.
Op dit moment wonen we in Californië, samen met ons zoontje, die vandaag precies een maand oud is.
Mijn reis naar de VS is ander gelopen dan dat ik van tevoren had gedacht, maar ik zou het voor geen goud willen veranderen.
Groetjes Aafke -
05 April 2017 - 18:28
Maureen:
Hoi Aafke,
Wat een verhaal zeg en ik snap heel goed dat je het niet zou willen veranderen.
Het leven kan soms heel anders lopen dan je denkt :)
Gefeliciteerd ook met je trouwen en ook met je zoontje. Bedankt voor je reactie!
Geniet van je Amerikaanse leven :)
Groetjes,
Maureen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
